Ümmer op de lütten!

Diese Geschichte kommt aus dem Heft des Plattdeutschen Vorlesewettbewerbs für die 3. und 4. Klasse. Es ist für den Anfang etwas kürzer, weil Plattdeutsch zu lesen schwerer ist, als es zu sprechen oder zu hören.

Dat ist keen Vergnögen, wenn een lütt is. Groot ween is veel beter. De Groten köönt doon un maken, wat se wüllt. Un de Lütten? Mööt pareren. Gemeen is dat! Stüttig 1 kommandeert un meckert de Groten rüm: Wasch di de Hannen! Kiek mal in’n Spegel, Struwwelpeter! Hest du keen Kamm? Sett di örnlich hen! Kippel nich mit den Stohl! Laat dien Quesen 2! Eten warrt, wat op den Disch kümmt! Snack nich mit vullen Mund! Smatz nich so! Eet dien Töller leddig, ans gifft dat keen Nadisch achterran! Jeden Dag desülvige Leier. Vun morgens bet avends … Knall nich so mit de Döör! Pass op den Weg op! Pedd nich in  Hunnenschiet! Kumm vun den Boom daal! Kannst di dat Gnick breken, wenn du daalfallst. Wo süht dien nie’e Büx blots ut!

 Hest dormit in’t Muddlock rümsuddelt? Farken! Dreih dien Jaulmusik mal liesen! De Krach is ja nich uttoholen. Warrt een rein dösig 3 in’n Kopp. Hang dien Anorak örnlich op un stell dien Steveln ünner de Trepp! Kann een över fallen, so as du de dor henstellt hest. Wo süht dien Stuuv blots ut? Los, oprümen, aver picobello! Hool dienen Babbel! Güstern heff ik mit de Fuust op den Disch haut. „Mama!“ heff ik brüllt, „du meckerst den ganzen Dag! Du nervst un nervst. Ik kann dat nich mehr utholen! Ik … ik gah na Amerika!“ Do hett Mama mi trurig ankeken. Se hett mi in’n Arm nahmen un hett mi drückt – ganz fast. „Stackel 4 ok doch,“ hett se seggt, „mien Stackel ok doch! Ik will mi betern. Ja, ik will mi betern.“ Dat weer güstern. Man hüüt hett Mama wedder mit mi meckert. Ik glööv, ik gah nu doch na Amerika. In Amerika kladder ik op de hööchsten Bööm un brüll luut as en Lööv. Ik matsch un patsch mit mien nie’e Büx in de Muddlöcker rüm, un ik smeer mien Gesicht mit swarte Farv in. Ik baller de Dören to, dat de Wannen wackelt un de Schieven klötert. Ik eet den ganzen Dag Vanillje-Ies un Pommes, un ik gah to Bett, wenn ik dat will. Un dor is keen- een, de mit mi meckert un rumkommandeert. Ha, in Amerika maak ik, wat ik will! In Amerika … Ja, ik gah na Amerika! Mal kieken – villicht?

– Hans Wilkens –

Quelle: https://www.heimatbund.de/images/pdf/slp/Heft_3-4_2017_screen.pdf